MUZEUM - IZBA PAMIĘCI wsi Łęki Dukielskie

 

     W 2005 roku organizując I edycję Spotkań Folklorystycznych Stowarzyszenie postanowiło – przy okazji – zorganizować wystawę przedmiotów i sprzętów gospodarskich i rolniczych używanych w naszej wsi w ubiegłym stuleciu /zdjęcie pierwsze od góry/. Na nasz apel o pomoc w zorganizowaniu w/w wystawy odpowiedziały dziesiątki mieszkańców. Zebraliśmy 176 eksponatów różnej wielkości i przeznaczenia /m.in. prasa do sera, cebrzyk do odcedzania sera, chomąto na konia, chomąto na krowę, kondziołka, mendlica do konopi, mendlica do lnu, wrzeciono, młynek do zboża, sieczkarnia, żarna, maglarka, siedleczka/. Część tych przedmiotów musieliśmy zwrócić, gdyż takie było zastrzeżenie darczyńców, jednak większa ich część została nam podarowana. Stąd zrodziła się idea stałej ekspozycji-muzeum wsi Łęki Dukielskie. Pomieszczenie po byłym sklepie na piętrze remizy udostępniła nam gmina. Szkoła dołożyła będące w jej posiadaniu stare narzędzia i przedmioty. Bardzo dużo, jak na początek, ale potrzeba było natychmiastowej interwencji, by ratować wszystko to, co da się jeszcze uratować poprzez remont, renowację, wymianę lub odbudowę zniszczonych części itp.

W tym czasie odwiedzili nas pracownicy Muzeum Etnograficznego w Rzeszowie /zdjęcie pdrugie od góry/, którzy udzielili nam wielu cennych wskazówek odnośnie tych zabytków, ich renowacji i przechowywania. Zgodnie z ich sugestiami podjęliśmy starania o zachowanie naszego dziedzictwa kulturowego w wymiarze materialnym pisząc  projekt MAŁE CENTRUM KULTURY LUDOWEJ obejmujący remont i konserwację staroci, przygotowanie regałów, podestów, wieszaków i szaf na ich ekspozycję.

Z pomocą przyszły nam: Fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga – CITIBANK HANDLOWY w Warszawie, Gmina Dukla, Starostwo Powiatowe w Krośnie i Podkarpacki Urząd Marszałkowski w Rzeszowie.

Rozpoczęła się żmudna praca: renowacja narzędzi ogrodniczych i gospodarstwa domowego używanego w naszej wsi w minionym stuleciu. Wiele z nich już na zawsze utraciło możliwość renowacji, kilkanaście trzeba było w części zupełnie odbudować. Praca polegała na: odbudowie zniszczonych nieodwracalnie części narzędzi i sprzętów oraz ich całkowite / w niektórych przypadkach/ wykonanie, czyszczeniu, naprawie i wymianie skorodowanych części metalowych oraz ich pomalowaniu, wypełnieniu ubytków spowodowanych działaniem szkodników oraz działaniem czasu i warunków atmosferycznych, a także nieodpowiedniego składowania sprzętów i części drewnianych. Ich czyszczenie, impregnowanie, malowanie i  doprowadzenie do możliwie najlepszego stanu. Wykonanie regałów, wieszaków i podestów do ekspozycji w/w sprzętów /zdjęcia trzecie i czwarte od góry/.

   

      Przygotowaliśmy zaplecze pod stałą ekspozycję staroci oraz  kultury ludowej i dziedzictwa kulturowego mającą charakter muzeum naszej wsi. Wkład Stowarzyszenia to ok. 15 tyś. złotych w tym: środki finansowe: 2.300,00zł., wkład niefinansowy /robocizna, wolontariat/: 12.000,00

      Obecnie w Muzeum jest 264 eksponaty, 88 dokumentów, z których najstarszy nosi datę 1898rok. Odwiedziło go ok. 800 osób /zdjęcia 5-6 od góry/. Wpisów w Księdze Pamiątkowej jest ok. 300 /zdjęcie 7 od góry/.

     Stowarzyszenie prowadzi ciągłą zbiórkę i renowację takich przedmiotów /zdjęcie ostatnie - u dołu z prawej/. Chcemy to wszystko zachowywać i odpowiednio eksponować, by było żywą lekcją historii dla obecnych i przyszłych pokoleń. Nie wolno nam zatracić tego dziedzictwa i eksponatów, które obecnie są już „perełkami naszej historii”. Prosimy zatem o sygnały o możliwości przekazania na rzecz Muzeum takich zabytków. Coś, co zostało wykonane, czy wydarzyło się np. 20 lat temu, dla ludzi dorosłych niewiele znaczy, ale dla ludzi wchodzących w dorosłe życie – to już historia. A co z młodszymi? Co im zostawimy?